Коротенький рассказ моей белорусской бабушки про огурцы и ленивую Хадосю (на языке оригинала).
Вот пасадзiлi мы агуркi. Ну, ладна, i Хадося пасадзiла. А потым мы тыя агуркi з ранку да вечара полем i полем, полем i полем.
А Хадося спiць сабе на печы. Мы полем i полем, полем i полем. А Хадося спiць.
А тут раз – i засуха. У нашых гародах усё пасохла, ну проста усё! А Хадося ходзiць i агуркi у траве збiрае вёдрамi, ну проста вёдрамi!
Была у нас у дзярэунi такая Хадося. Лянi-i-iвая!..
Вот пасадзiлi мы агуркi. Ну, ладна, i Хадося пасадзiла. А потым мы тыя агуркi з ранку да вечара полем i полем, полем i полем.
А Хадося спiць сабе на печы. Мы полем i полем, полем i полем. А Хадося спiць.
А тут раз – i засуха. У нашых гародах усё пасохла, ну проста усё! А Хадося ходзiць i агуркi у траве збiрае вёдрамi, ну проста вёдрамi!